Atsedenaldiko gogoetak

Denbora azkar pasatzea seinale ona izaten dela diote; momentu onekin lotu ohi dugu abiadura hori, bizitzen eta egiten ari garenarekin gustura sentitzearekin. Uda azkar pasatzen ari zait niri, eta horrekin batera liga ere bai. Duela egun gutxi Galizian ginen inpresioa dut, estatxa lehen aldiz heldu eta lehen paladak emateko prest. Zarautzerako bidean gaude, ordea. Azken bi estropadak ditugu asteburuan, eta aurki jakingo dugu koroa nork eramango duen etxera.

Bilbo eta Santurtziko garaipen gozoekin heldu diot atsedenaldiari. Sasoi honetan asteburuko geldialdia izatea ez da erraza izaten. Dagoeneko gorputza eta, batez ere, burua asteburuero lehiatzera ohitu ditugu. Egun hauek buruari atseden emateko eta sasoiko jartzeko erabili ditugu taldean. Arnasa hartu, eginikoa ikusi, aztertu eta hemendik aurrerakoa gogotsu hartzeko denbora izan dugu.

Aurtengo liga berezia izan dela esango nuke. Berdintasuna izan da nagusi, eta denbora tarteak asko txikitu dira. Ikurrina gehienak segundo gutxian jokatu dira. Lehia izugarria izan da. Asteburu guztietan egon da saltsa, postuen aldaketak, garaile diferenteak, sailkapenean berdinketak... Azken jardunaldi hauek ere bide beretik joango direla iruditzen zait.

Denbora azkar doan honetan, disfrutatzen jarraitu nahi dut, entrenamendu eta estropada bakoitzean hustu, eta egunean dudan onena ematen saiatu. Talde moduan lanean jarraitu, hazi eta egiten dugunarekin harro sentitzen jarraitu. Egiten ari garen historia idazten jarraitu.