«Joseba Goikoetxearen alarguna izateaz harro nago», dio Rosa Roderok. ETAk bere senarrari tiroa bota zion 1993ko azaroaren 22an, eta lau egun geroago hil zen. Ordutik, hamaika aldiz parte hartu du euskal gatazkaren biktimen topaketetan, baina egin du bidea hortik harago ere. Hunkitu egiten da Rosa Rodero nor den galdetuta: «Rosa da andre bat bakardadea asko sentitzen duena, baina beste batzuekin konpentsatzen duena: ilobak, seme-alabak... Egia esan, etxean babes handia izan dut, eta horrek laguntzen dit aurrera ateratzen. Batez ere nire ilobek, ikustea bere aitarekin euskaraz ari direla... Garaian hain ezinezkoa iruditzen zitzaidan... Eta horregatik betetzen nau. Pentsatzen dut: 'Zerbait egin dugu'».
Barakaldo, Bizkaia, 1955
Rosa Rodero
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
