Munduko hiriek klima aldaketaren eraginen aurka egokitzeko erronkari egin behar diote aurre, eta horietako asko muturreko gertaera klimatikoen bidez gertatzen dira, hala nola uholdeak, lehorteak eta bero boladak. Muturreko gertaeren aurkako egokitzapenari esker gizartearengan eragin dezaketen arriskua minimizatzea da helburua. Horrek esan nahi du mehatxuarekiko dagoen esposizioa (adibidez, urpean gera daitekeen eremu batean egotea) eta arriskuan egon daitezkeen agenteen egoera aztertu behar dela (hau da, mehatxuaren eraginpean egotearen inpaktuari aurre egiteko gaitasuna).
Muturreko gertakari klimatikoek neurriz kanpoko eragina dute biztanleria zaurgarriarengan, sarritan arrisku handienean baitaude. Hala ere, klima aldaketara egokitzeko plangintza datu teknikoetan oinarritu ohi da, etekin ekonomikoaren eta bideragarritasunaren azterketetan oinarritutako esku hartzeak lehenetsiz, egoera zaurgarrian daudenen egoera behar bezala kontuan hartu gabe.
Hori problematikoa izan daiteke. Izan ere, egoera zaurgarrian dauden taldeen errealitatea kontuan hartzen ez duen egokitzapenak bidezkoa ez den banaketa indartuko du; bai klima aldaketaren inpaktuak, baita haren aurka asmatutako konponbideak ere.
Sarritan, ingurumen justiziaren alde egiten duten hainbat erakunde plangintza prozesuetatik kanpo geratzen dira, egokitzapen esku hartzeak informatu eta ebaluatzen baitituzte. Testuinguru horretan, Basque Centre for Climate Changek (BC3) eta Urban Systems Labek gidatutako ikerketa bat Milwaukee hirian zentratu zen, Wisconsinen, Estatu Batuetan. Koprodukzioan oinarritzen zen prozesu baten bidez, ikertzaileek eta ingurumen justiziako erakundeetako ordezkariek arriskuen azterketa bat egiten lagundu zuten, beren ezaugarri sozioekonomikoengatik oso egoera zaurgarrian ziren biztanleen arriskua ikusarazteko, batez ere uholdeen eraginpean zeuden eremuetan.
Nork erabakitzen du?
Azterketa horren bidez, ura eta hiriko azpiegitura berdea kudeatzeko esku hartzeak behar dituzten lehentasunezko eremuak identifikatu ziren, bereziki egoera zaurgarrian daudenak. Analisiaz gain, taldeak bistaratzeko tresna digital bat garatu zuen, edozein pertsonak azterketan erabilitako datuak esploratu ahal izateko. Tresna horrek uholdeei lotutako arriskuak ulertzen laguntzen du, eta erabakiak hartzeko informazio baliotsua ematen du, batez ere. Ikerketa Cities aldizkarian argitaratu da.
Azterlanaren emaitza espezifikoetatik harago, ezarritako koprodukzio prozesuak berrikuntza esanguratsua adierazten du. Hiri plangintzan tradizionalki baztertuta egon diren eragileen parte hartzeak hiriak klima aldaketara nola egokitzen diren jakiteko gaitasuna indartzen du. Era berean, azterlana bera onuragarria izan zen azterlanaren azken erabiltzaileen beharrak eta ikuspuntuak integratzeko.
