Itzal lasaigarria

Konfiantzaz zeuden PPko buruak. Mariano Raxoi gobernura iristeko espektatiba hutsak merkatuak lasaituko zituela uste zuten, eta Espainiaren arrisku saria beren liderraren itzalak jaitsiko zuela. Uste zuten merkatuak gai izango zirela PSOE higatuaren eta PP indartuaren artean bereizteko; ulertuko zutela haietako bat zela, eta gogotsu ekingo ziela ustez eskatzen dituzten erreformei. Baina, hautesle askotxok bezalaxe, badirudi inbertitzaileek ez dutela alde handirik ikusten Raxoiren eta Rubalcabaren artean. Badakite batek zein besteak ahal dutena egingo dutela beren gosea asetzeko.

Berez, ez dirudi merkatuei asko axola dienik gobernuan ahuldutako politiko bat egotea —Zapatero—, teknokrata bat —Monti—, batasun nazionaleko gobernua izatea —Austria— edo, sinpleki, gobernurik ez izatea —Belgika—. Gehiegizko zorra eta eurogunearen diseinu akatsak benetako arazoak dira, baina inbertitzaile askok zauri ireki bat besterik ez dute ikusten hor, eta arakatzen jarraituko dute, saria dirutan ematen dutelako.