Diapasoia

New York, Madril, Beslan, Londres, Ankara, Paris, Brusela... Globala da arazoa, ez dago arazoari begiratzeko estrategia globalik. Albo-kalte beltzena: askatasuna, ondasunik preziatuena bizitzaren ondoren, dugula galtzaile; lehen lerroan, hiltzen dutenak daude, askatasunaren etsai nagusiak; baina hurrengo lerroan, askatasuna murrizten digutenak erasoen aitzakian. Eskuin muturrak, xenofobiak, gorrotoak terrenoa irabazten dute eta estatuak gotortu egiten dira, giza eskubideen kaltetan.

Diapasoiaren tonu tristetik jardungo dugu egunotan. Ezin da, munduak ez du erremediorik, esango dugu. Are mugatuagoa ikusiko gure baitako sinesmenen, ilusioen, erantzukizunen, etorkizunari begira jarritako indarren lurraldea. Bai, zaila da mugako halako egoerak ulertzen saiatzea, garesti ordaindu gabe. Eta are eszeptikoagoak bihurtzen gara, erlatibizatzeari ekiten diogu, eta, kontzienteki zein oharkabean, ikasten dugu, kuanto!, zinikoagoak izaten ere.