Pedro Ugartek salatu berri du bera bigarren gelditutako 1989ko ipuin lehiaketa bateko irabazleak, Alvaro Bermejo donostiarrak, plagioa egin zuela ordukoan. Internet garaian errazagoa da horrelakoak detektatzea. Orduan ez hainbeste. Horregatik, akaso, hogeita sei urte igaro behar izan dute iruzurra deskubritzeko. Max Aub ipuin lehiaketaren hirugarren deialdian izan zen. Aurten, hogeita hamargarrenean, 6.000 euroko saria jasoko du irabazleak (epea irekita dago).
Ez da lehen aldia Alvaro Bermejo, Begoña Ameztoy idazle orobat donostiar eta orobat talentudunaren senar ohia, iruzurrean harrapatzen dutela. Aldi horietako batek zerikusia du euskal literaturan. 1988an izan zen. Bermejok Donostia hiriko ipuin saria eskuratu zuen. Euskaraz jakin gabe. Euskarara itzulitako lan batekin. Orduan, eta gogoratzen dutenen artean oraindik ere, euskal literaturaren ahulezia, simulakroa edo dena delakoa salatzeko trikimailu zikintzat hartu zen. Egileak (plagioarenak, alegia) hortik joko zuen bere buruaren defentsan. Eta guk amua irentsi. Hogeita zazpi urtez.
Ahulak ginen —eta seguruenik oraindik ere bagara—, baina ez ziria sartu digutelako sariketa batean edo bitan, baizik eta hain erraz endredatzen garelako geure buruaren kontra.
JIRA
Plagioa
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
