Bat bitan banatzen da, eta ezker abertzalea lautan, edo zortzitan, alternatiba dira, edo alternatibaren alternatiba, edo batek daki zer; hainbeste zatiketa eta banaketaren ondoren, azkenean zer, eta indartuta atera den bakarra ezker abertzale tradizionala da (edo klasikoa, edo historikoa, izenak beldurgarri inportanteak dira, hitzen historia azalduz erakutsi daiteke Mendebalde aberatsaren Historia). Ez da harritzekoa, urtetako lana dago atzean, jende asko, borondate handia, maitasun itzela.
Izenak beldurgarri inportanteak dira, esan dut oraintxe, eta ezker abertzaleari tradizionala epitetoa erantsi zaio. Besteengandik bereizteko ahalegina da, badakit, lehenago Aralarrek bere burua zabal eta zibiltzat aurkeztu zuen, bide batez aurrekoa ortodoxoa eta militarra zela iradokiz, eta ezker abertzalearen ilegalizazioa konpondu ezean inoiz izenik hartuko ez duenez, ezker abertzale tradizionala deituko diote, edo klasikoa, edo historikoa. Aspaldikoa.
Ezkerrak, izan abertzalea ala izan beste edozein eratakoa, badauka tradizionala izaterik? Klasikoa bale, historikoa noski, baina tradizionala? Tradizioa gordetzeko ezkerrik ez dugu behar; tradizio berri bat sortzeko gai izango dena, lehenbailehen.
Jira
Tradizioa
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu