Entrenatzaileen damuak

Erabakiak hartu behar izaten ditugu entrenatzaileok. Horixe da gure zeregin nagusia. Egunero aritzen gara horretan. Taldea gogoan, aurkaria buruan, partida garunean. Neurketan bertan ere erabakiak hartu behar izaten ditugu. Baina ezberdintasun handi honekin: momentuan hartu behar dira. Zirt edo zart. Ezin gara ordu erdi pentsatzen egon. Ez daukagu denborarik.

Partida amaitzen denean, ohikoa izaten da buruari bueltak ematea. Nik, adibidez, oso gaizki egiten du lo neurketaren ondorengo gauean. 90 minutuak goitik behera eta ezkerretik eskuinera errepasatzen ditut. Partidan ez bezala, lasaitasun handiagoz. Jokoak gehitzen dion tentsiorik gabe. Entrenatzaile guztion lana da partida aztertzea bukatu eta gero. Eta noizbait denoi gertatu zaigu hau: erabakiren bat hartu izanaz damutzea.

Uste dut herenegun ataka horretan egongo zela Morten Olsen, Danimarkako entrenatzailea. Lehen zatian galdu zuen partida. Eta ez Japoniak bi gol faltaz sartu eta aurrea hartu zuelako. Iruditzen zait Olsenek buruan izango duela damu hau: japoniarrek atzealdean baloia zeukatenean presioa egitera ez joatea. Ondorioz, Japonia eroso ibili zen zelai erdian eta aurrean.

Agian, munduko entrenatzaile guztiek ere Olsenen erabaki bera hartuko genuen partidan. Gerora, partida amaitu eta lasai ederrean, damutu arren. Ez baita erraza eta pagotxa entrenatzaile izatea.