Iritsi da HBO Max plataformara zinemetan sekulako arrakasta lortu zuen Weapons pieza berezi eta harrigarria. Zach Creggerrek beldurra, umore beltza eta ausardia narratiboa maisuki uztartu ditu, eta ikuslea etengabeko zirrararen eta harriduraren ertzean mantentzen du hala.
Klase bateko ikasle guztiak —irakaslea eta ikasle bat izan ezik— gau berean eta ordu berean, goizeko 02:17an, desagertu egiten dira. Gertaera lazgarri eta misteriotsu horrek komunitate txiki baten oinarriak astinduko ditu, eta herritarren artean zabalduko diren zurrumurru, beldur eta sentimenduen eraginez tentsioa gero eta handiagoa izango da.
Premisa horrekin, thriller klasiko bat izan zitekeen Weapons, baina Creggerrek bestelako bide bat hautatu du: ikuslea entretenigarri bezain aztoragarria den errusiar mendi narratibo batean sartzen du, non suspensea, satira soziala eta beldur psikologikoa eskutik doazen.
Zuzendariak pertsonaia ugariren ikuspegitik ehuntzen du gertatutakoaren ikerketa. Narrazioaren egitura korala eta zatitua da. Istorioak sei pertsonaia nagusiren inguruan orbitatzen du, bakoitzak bere obsesio, beldur eta erruak ekarriz. Puzzle narratiboak mekanismo zehatz baten modura funtzionatzen du: elementu guztiak konektatzen dira, nahiz eta batzuetan hari solte batzuk edo inora ez daramaten pistak agertzen diren. Gidoia apurtzailea eta ausarta da, baina baita tranpati samarra ere batzuetan, ikuslea nahita nahas dadin pentsatua.
Bisualki, filma akasgabea da: enkoadraketa itogarriak, kamera mugimendu deserosoak eta soinuaren erabilera bikaina. Irudiaren konposizioan estetika hipnotiko bat sortzen da. Besteak beste, Hereditary (Ari Aster) eta It Follows (David Robert Mitchell) lanen eragina antzematen da, baina Creggerrek bere unibertso propioa eraikitzen du, imitazioaren arrastoa saihestuz eta bere estiloa sendotuz.
Zuzendariak atmosfera berezi eta iradokitzaile bat eraiki du; beldurra da oinarria, baina umore beltzaren txinpartak une zehatzetan pizten dira, tentsio jasanezina apurtuz eta ikusleari arnasa hartzeko tarte ironikoak eskainiz.
Emaitza: atmosfera itogarria, egitura narratibo ausarta eta beldur psikologikoaren eta umorearen maneiu fin eta zehatzez jositako harribitxi bat.
