Nardasakon kanala igotzerakoan, begiak ezinbestean Irauleren ipar hormatik zintzilik dagoen orratzera joango zaizkigu. Orratz hori Juan San Martinek eskalatu zuen lehen aldiz, 1.955 urtean, eta 6a+ mailako zailtasuna dauka. Harkaitz eskalada horretaz aparte, orratz horrek Aizkorriko neguko altxor ezkutuetako bat dauka gordeta: orratzaren kanal mehartua. Kanal hori ez da Aizkorriko kanalik luzeena, ezta zailena ere, baina bere edertasunak ez dauka parekorik.
Orratzaren azpian kokatu arte igoko dugu Nardasakon kanala. Orratzaren kanal mehartura iristeko, orratzaren eskuinetik (igoerako noranzkoan) sartu beharko dugu, aurretik belar, lur eta harkaitzez estalitako bi hormatxo eskalatuz. Lehenengo hormatxoa, 5-6 metro ingurukoa, 60 gradu eta II-III zailtasunaren barruan dago. Bigarren hormatxoa, 15-20 metro dituena, bietatik teknikoena da, eta, 65-70 gradu eta III+ zailtasunera iristen bada ere, piolet eta kranpoiak lurrean sendo sartzeko aukera ematen du. Aukeran, nahiz eta babeserako aukera gutxi dituen, hormatxo hau soka luze batean eskalatu daiteke, orratzean dagoen bilgunean bilgunea muntatuz.
Orratzaren ondoan, horren eskuinetik (igoeraren noranzkoan) diagonalean doan kanal mehartua eskalatuko dugu. Kanal honetako zailtasunik handiena sarreran dago: elur mailaren arabera, oso erraza izan daiteke, baina baliteke zertxobait estutu behar izatea. Sarrera egitea zaila bada, kanala soka luze batean eskalatu daiteke.
Amaitzeko, kanala mehartuaren amaieran, ezkerrera (igoeraren noranzkoan) doan arrail-tximinia estua eskalatuko dugu. Tximinia horrek bi zailtasun nagusi ditu, biak III-III+ ingurukoak: lehenengoa tximinian sartu arteko lehen 3-4 metroetan, eta bigarrena handik irteteko eskalatu beharreko azken koska. Tximiniaren irteeran harrizko gurutze handi bat topatuko dugu.
Jaitsierarik ohikoena Nardasakonetik egiten dena da.
