Perla zuriak lurretik

'Fácil'

Konpainia: Cielo raso. Zuzendaritza: Igor Calonge. Dantzariak: Igor Calonge, Andrea Quintana. Lekua: Bilbon, Fundicion aretoan. Eguna: Otsailak 23.

Beethovenen lehen arokoak izan zitezkeen piano baten notek girotu dute Fácil lanaren hasiera misteriotsua. Iluntasunetik sortu eta ilunantza zeharkatu du eszenako bikoteak, emakumeak gizona erdi arrastaka zeramala, eboluzio geldo-geldoak deskribatuz eta bien arteko indar-lerroen edertasuna nabarmenduz.

Atariko orbangabe horren ostean, txori urrunen txio apalek apurtu dute isiltasuna albo bateko leiho-sareten atzetik, eta orduan ikusi dugu egongela hartako dekorazio soila: aulkia, lanpara, mahai borobila eta bere lorontzia... Hortik aurrera, Arvo Part-en estiloko konposizioak, piano-musika eta hasierako erromantza txandakatu dira, eta soinu-bandaren dentsitateak izaera dramatiko nabarmena eman dio lanari.

Giro iragarle horretan bilduta, kalitate handiko pasarte koreografikoak garatu dituzte bi dantzariek, askotan bakardadean —norberaren isolamenduaren ispilu— eta beste batzuetan elkarrekin borrokan, beren barne-bilaketa desesperatutik irten ezinik. Malgutasun itzela eta neurriko kemena erakutsi dute biek ala biek, eta eszena batzuetan kalitate berezia hartu du mugimenduak, hala nola Igor belaunak eta oinak erabiliz behegainetik desplazatu denean edota, eskortzo ugariak eraikiz, figura surrealistak eta paisaia onirikoak eratu dituztenean.

Egia esan, ikaragarria izan da bi dantzarien maila, bai prestakuntza fisikoari bai barne-dentsitateari dagokionez, eta piezako punturik esanguratsuenean, ahoz gora etzanda egotetik behin eta berriro altxatu dira lurretik eta zutik jarri batere laguntzarik gabe. Bitartean, gertaera sinboliko batzuk tartekatu dira —lorontzia jausi, bertako ura isuri, koilareko perlak lurretik sakabanatu...— eta protagonistek leiho-sareten artetik begiratu dute kanporantz. Han, ordea, iluna zegoen, baina denok jakin dugu handik etorri behar zela bientzako azken argi izpia.