Eloy Velasco epaile jaunari

Laburra izango naiz esan behar dizudana ez delako gauza berri bat; hau idazterakoan, gainera, jakin badakit hitz hauek ez direla izango batere originalak; eta amorrua aipatzen dudanean ezin dudala definitu zehatz mehatz zer sentitzen dugun euskal preso politikoen familiartekoek, zeren ez da amorrua bakarrik; haserrrea, amorrua, samina, horrelako harrokeriarekiko inpotentzia, … batek daki.

Eta hau ere ez da batere originala; gure egunerokotasunean barruraino sartuta dugun zerbait da. Hainbeste urtetan hainbeste ikusiak gara! Azken hau, zuk agindutakoa, 18 familia gehiago apurtua, zatituta, minduta, izua gainditzen. Kontuan eduki ezazu zeu ere ez zarela batere originala izan. Harrokeriaz jantzita eta zure aginduak betez estatua babesten dutenek egin dute betikoa, nahiko ondo ezagutzen duguna herri honetan; ateak apurtu egoitzetan sartzeko, bertako pertsonak izutu, mehatxatu, atxilotu, zentzu bako akusazioak leporatu, Madrilera eraman eta... behintzat oraingoan ez dira inkomunikatuak izan; eta tartean, euren berotasuna azaltzera joandakoak jipoituz eta buruhezurrak makilatuz biribildu duzue aski ongi ezagutzen dugun menua.

Ez! Ez zarete izan bat ere originalak! Ez zarete izan bide barrien zaleak! Eta badirudi ez zaretela inoiz izango eskuzabalak! Ahari zahar bat baino burugogorrago eta setatiago.

Guk, Etxerat osatzen dugun senideok eta gainontzeko kideok, gure seme-alabek osatutako erakundeak ia orain dela bi urte betiko suetena jakin arazi eta gero, uste genuen —pertsonen borondate onean sinetsita— alderantzizko zerbait; beste jarrera samurrago eta duinago bat; beste abegikortasun bat, hainbeste eragile sozial eta alderdi politiko eta abarregaz egon ondoren, beste portaera judizial bat.

Badirudi alferrikako sineskerietan gabiltzala; ba ez! Ez ezazu ahaztu gu geu, senideak izateagatik zigortuak eta umiliatuak garela oraindik espetxe bakoitzetako bisitaldietan; ez ezazu ahaztu zu eta beste hainbat pertsonen eraginagatik, geu ere biktimak garela eta gure senideek jasandako zigor paralelo bat jasan behar dugula; baina argi eduki eta ez ahaztu inoiz ez dugula etsiko, ez gaituzuela konbentzituko, eta ez gaituzuela menderatuko ere. Herri honek beste balore batzuk jorratzen ditu eta horren aurrean guk jartzen dugun elkartasuna, maitasuna eta besarkadarik goxoena dira gure armarik arriskutsuenak.

Etxerat-ekoen izenean, zure agindupean atxilotutakoei, geure ondo ondoan izan ditugun pertsona horiei ere bihotzez ematen dizkiegun armarik samurrenak eta indartsuenak; mila esker egindakoagatik; bide onean goaz beraz, eutsi goiari eta aurrera. Eta Eloy jauna, ea noiz ikasten duzuen, Eduardo Galeanok eta Mario Benedetik esaten zuena: «La solidaridad es la ternura de los pueblos (elkartasuna da herrien samurtasuna)». Gu mundu hori eraikitzen ari gara. Bidean ikusi arte.