Gaur 35 urte, Tejero teniente koronela eta bere jarraitzaileak Espainiako kongresuan se-sienten-coño-ka sartu zirenean, nik ez nekien estatu kolpearen esanahirik. Zintzoki esan behar badut, ez nion taxurik hartzen inguruan bili-bolo zebilen harridurari, bestela ere ahaltsuak eta perrexila baino nonahikoagoak izaki guardia zibilak, gure herrian. Espainia ilunak urte luzetan eman dituen adibide gogoangarrietako bat gehiago zirudien, eta zalantzarik gabe horixe bera izan zen, indar faktikoen zirkua, paperezko demokrazia baten broma merkea, justizia sistemaren esperpentoa, indarrez nagusitzen saiatu ziren haiei ezarritako zigorrek frogatu zutenez.
Tejero jauna bost izardun hotelera eraman zuten kartzelara ordez. Burdinarik gabeko hainbat gela, sukaldea, sauna, berogailu sistema eta morroia jarri zizkioten, ardo garestiak eta itsaskiak erruz eskaini, nahi adina bisitari hartzeko ateak zabaldu. Halere, harentzat nahikoa pribilegio ez nonbait, kalerako bidea egiten hasia baitzen konturatu ginenerako. Hamar urteren buruan, damu izpirik agertu behar izan gabe hirugarren gradua hartuta, gauerdia baino lehen itzultzea beste penitentziarik ez zuen, txapelokerren Errauskinek.
Estatuaren makurkeriaren erradiografiarik fidelena dira espetxe politikak.
BIRA
Otsailak 23
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
