Iritsi da beste urtebetez Euskararen Eguna. Egun batez, edo astebetez, euskara askoren diskurtsoaren erdigunean ipintzen duen eguna. Baina diskurtsoan gelditzea, horra arriskua. Ondo daude adierazpen instituzionalak, kanpainak, tokian tokiko ekitaldiak, mozioak eta abar. Beharrezkoak dira horiek ere, baina ez nahikoa, inondik ere. Aurrerapausoak badiren arren, atzera egiteko beldurra gailentzen baita maiz.
Hiru administraziotan banatuta, hiruretan oso ezberdina da egoera, baina bakarrean ere ez dago atzerapauso eta erasoetatik salbu: Frantziak murgiltze ereduaren kontra hartutako erabakia, Irungo udaltzainen lan poltsan euskara eskatzearen kontrako epaia, ETB3 ikustearen aurkako kritikak, baxoa eta brebeta euskaraz egin ezina, Tuteran inoiz euskara entzun dela ukatzea, euskarazko gelak sortzeko ezintasuna... Zerrenda amaigabea da.
Eta zerrenda amaigabea da euskararen beharrei begiratuz gero ere. Hiztunak behar ditu, espazio berriak konkistatu behar ditu, lehentasunezko tratamendua izan, bazterreko izateari utzi, hizkuntza politika eraginkorrak abiatu, euskalgintzarekin orpoz orpo lan egin eta baliabideak eman... Urtean behin asmo onez betetako adierazpenak egitea baino askoz gehiago da hori, benetako konpromiso politikoa eta ausardia eskatzen dituena.
HIZPIDEAK
Asmo onak baino gehiago
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
