«Seme-alabak kentzen dizkizute: dena kentzen dizute»

Bere benetako izenarekin mintzatu nahi du. «Hartara, ezagun egingo naiz: ospetsua». Beste izen bat jartzeko aholkatu diote Bilboko Zubia arreta zentroko beharginek —bertan laguntza jasotzen ari da—, haren intimitatea babeste aldera. «Jar ezazu Maribel». 25 urte ditu, eta bi haurren ama da: 9 urtekoa da neskatoa, 5 urtekoa mutikoa. Sei hilabete egin ditu preso Zaballako kartzelan (Araba), eta hirugarren graduan erantzun ditu galderak. Kartzelan ez dagoenetan, Goiztiri elkarteak kudeatzen duen etxebizitza batean dago. Kexu da: «Oraindik ezin dut bizimodu normalik egin». Seme-alabekin denbora gehiago egon nahi luke. Hasperenka hasi du gogoeta:

«Zaila da. Espetxealdiak dakarren gogorrena da ezin duzula zure seme-alabekin egon. Zure seme-alabak kentzen dizkizute: dena kentzen dizute. Niretzat, hori baino gogorragorik ez da ezertxo ere. Gero, kartzelan kontrolatzen zaituztela? Bai, egia da hori. Baina, kartzelan egon gabe ere, bada kontrola gizarte honetan. Presondegian egon gabe ere, badakizu ondo portatu behar duzula, eta bestela arazoak izango dituzula».