Donostiako 66. Zinemaldia. Sail Ofiziala. KRITIKA
Kolonizazioaren zientzia
'Angelo'
Zuzendaria: Markus Schleinzer. Aktoreak: Makita Samba, Alba Rohrwacher, Larisa Faber. Herrialdea: Austria Luxemburgo. Iraupena: 111 minutu.
Filma XVII. mendeko Europan dago girotuta; herrialdea zein den jakiteak ez du garrantzi handirik, edozeinetan gertatzen ahal izan baitzen kontatzen dena. Angeloren bizitza da; Afrikatik eraman zuten umetan —hemen ere herrialdearen izena ez da inon ageri, Afrika da, eta kito—, eta, batera edo bestera izan, beti izanen zen esklabo.
Azken finean, esklabotasunaz, zientzia kolonialaz eta basati zibilizatuaren ideiaz ari baita Markus Schleinzer. Angelok molde diferentetan ezagutuko ditu horiek, eta, era berean, enperadoreak berak ere morrontza sentituko du. Bi pertsonaia horien arteko harremana izaten ahal zen pelikularen ardatza, baina azkenean, ongi definitu ez, eta lausoegi geldituko da bien artekoa.
Distantzia hartuta, Angelo-k kolonialismoaren inguruko irakurketa eskaini nahi digu. Baina hemen ere elipsi eta hutsune gehiegi daude, eta berez interesgarri izateko osagaiak zituen istorioa nahiko desharilkatuta geldituko da.
Hiru ataletan gauza gehiegi hartu nahi, eta, azkenean, azaleko begirada besterik ez du jasoko ikusleak. Eusteko indarrik gabe, azken minutuetan dezente jaitsiko da pelikularen interesa, bukaera oso eztabaidagarriarekin amaitzeraino.
Gaiak
Astekaria
Asteko gai hautatuekin osatutako albiste buletina. Astelehenero, ezinbesteko erreportajeak, elkarrizketak, iritziak eta kronikak zure posta elektronikoan.
