Espainiako selekzioak ez zuen Kosovokoaren kontra jokatu joan den astean, Kosovoko federazioaren kontra baizik, Madrilek ez du-eta estatutzat onartzen. Futbola politika da eta. Ekain Rojoren tesiarekin bat eginez, futbolaren arrakasta nazio nortasunak ordezkatzeko ahalmenean oinarritzen baita. Eta, jakina, estatua duten nazioak dira futbolaren errepresentazio ahalmen hori gehien baliatzen dutenak. Espainiak Kosovorekin nola, hala jokatzen du Euskal Herriarekin ere, ezberdintasun identitarioak ezerezten saiatuz. Eta, bidez batez, futbolaren eta nazio eraikuntzaren arteko lotura argia bada, agerikoa da gizonetan oinarritutako nazio proiektuen isla direla selekzioak, futbola oso maskulinoa baita oraindik ere.
Harrigarria gerta dakioke jende askori —edo zenbaiti bai behintzat— atzoko partidak sortutako euforia probintzianoa: euskal selekzio ez-ofizialean jokatzen duen makina bat futbolari Espainiako errege Felipe VI.aren koparen atzetik zebilen bitartean, nola ez zebiltzan bi taldeen jarraitzaile asko lehia sanoan.
Aberri Eguna batera ospatzeko deialdia egin dute gaurko, baina galdera da elkarrekin bat egingo duten atzoko galtzaileen eta irabazleen jarraitzaileek, zorioneko nahiz zoritxarrekoek, futbolean ez bezala naziogintzan. Atzokoak ez du asko laguntzen.
HIZPIDEAK
Futbola eta naziogintza
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
