Ensemble Siciliano
Musikariak: Julia Siciliano (pianoa), Johann Soustrot (biolina), Delphine Dupuy (biola), Juan Ignacio Emme (biolontxeloa), Mehmet Sonmez (kontrabaxua). Egitaraua: F. Schuberten Impromptus D 935 eta Boskotea la maiorren D 667, Amuarraina.Lekua: Donostiako Viktoria Eugenia. Eguna: Maiatzak 24.Donostia Kulturak eta Donostia Musika elkarteak antolatutako Schubert Zikloan ganbera musika ezagutzeko aukera aparta da. Julia Siciliano pianista buru, lehen zatian Franz Schubertek pianorako idatzitako pieza askeak entzun ahal izan ziren; bigarren zatiak aukera eman zuen austriarraren melodiarik ezagunenetarikoa barne hartzen duen boskoteaz gozatzeko.
Schubert 1828ko azaroaren 19an hil zen Vienan, 31 urte zituela. Aurreko urteetan bere osasun-egoerak okerrera egin zuen poliki-poliki, eta hala ere, musika sorkuntza biziko garaia izan zen: sonatak, mezak, lieder gogoangarriak, laukoteak eta sinfoniak. Tartean, pianorako bi Impromptus sorta; asteazkenean Viktoria Eugenian eskaini zutena, bigarrena, 1827ko abenduan amaitu zuen, nahiz eta hamaika urte beranduago argitaratu zen. Bere izenburuari men eginez, bat-batekotasunak eta askatasunak bat egiten dute lau piezetan. Orokorrean, Sicilianok ez zituen partiturak ohiko doitasunez ebatzi, eta zenbaitetan tempo ezegonkorra atzeman zitekeen. Dena den, lehenengoan kitzikagarria izan zen eskuineko eta ezkerreko eskuen arteko elkarrizketa; bigarrenean, gaiaren garapena zertxobait estatikoa izan bazen ere, kontrasteak agertu ziren; eskalen bizitasunak hartu zuen laugarrena, une hunkigarriak eskainiz.
Kontzertuaren bigarren zatia une alai eta jostarien inguruan ardaztutako oparia izan zen. Jakina denez, laugarren mugimenduak ematen dio izena Schuberten boskote ezagunari, aurretik idatzitako Die Forelle (Amuarraina) abestiaren melodia baliatzen baitu hainbat bariazio aurkezteko. Bost musikariak fin aritu ziren umore aldaketa eta apaingarrietan barrena; biolontxeloaren zein kontrabaxuaren kolore ederrak nabarmenduz, konplizitatea eta keinu adeitsuak nagusi izan baitziren interpretazioan. Hasierako Allegro vivace-tik fraseatzearen lanketa dotorea nagusitu zen, baita dinamiken trataera malgua eta zentzuzkoa ere, scherzoaren trioan, kasu batera. Gehienetan, gozamena bikaintasunaren seinale izan ohi da, eta boskoteak gozarazi egin zuen.
