Kontuek errealitatea ezkutatzen dute

Berriro ere, aurrekontuak egiteko ardurari aurre egin behar dioEspainiako Gobernuak, eta jarduera politikoari ekin dio. Badirudi jarduera horrek ez duela eraginik herritarrengan, eta alderdi politikoei bakarrik eragiten diela. Aurten datu batek hedabideetara salto egin du, Defentsako aurrekontua %26,3 igo baita. Igoera hori beste puntu gatazkatsu bat da gobernua sostengatzen duten alderdien artean, baina komunikabideek datu horren atzean dagoen informazio guztia ez dute azaltzen.

Estatuko aurrekontuen zenbakiak, oro har, irakurtzen jakin behar da, ez baitira izan beharko luketen bezain gardenak. Eta Espainiako Defentsa Ministerioaren aurrekontuek beti dute tranpa eta ezkutaketa.

Defentsako aurrekontuaren eta gastu militarraren arteko aldea hainbat mekanismok eragiten dute, benetako gastua ezkutatzeko eta herritarrak engainatzeko. Nabarmenena da NATOk berak partida militartzat hartzen dituen zenbait diru sail beste ministerio batzuen aurrekontuetan sartu direla. Ia ministerio guztietan dago gastu militarrerako zuzenean edo zeharka doan partidaren bat. Kanpo Arazoetako Ministerioan partida bat dago Espainiako armadaren misio militarrak ordaintzeko, Industria Ministerioan hainbat partida daude industria militarra garatzeko, Kontingentzia Funtsetik urtero ateratzen da gastu militar gisa sar daitekeen partidaren bat... eta luze jarraitzen dute halakoek.

Defentsa-aurrekontuaren %26,3ko hazkundeak 9.500 milioi eurotik 12.825 milioi eurora igarotzea esan nahi du, eta kopuru horri beste ministerio batzuei atxikitako beste partida batzuk gehituz gero, 26.208 milioi eurora; eta horiei Kontingentzia Funtsetik datozen zenbatekoak gehitu beharko litzaizkieke (azken bost urteetan, batez beste 1.500 milioi euro); eta gastu militarrari dagokion zorraren ehunekoa gehituz gero, gastua 40.000 milioi eurora igoko litzateke. Aurrekontu hori osasun eta hezkuntzako aurrekontuaren batura baino gehiago da. Egunean 109 milioi eurokoa da, eta Kontsumo Ministerioaren urteko aurrekontuan 63,69 milioi eurokoa da; edo Berdintasun Ministerioarena, 573 milioi eurokoa.

NATO erakunde militarreko kide gara, 1986ko erreferendumaren ondorioz erakunde militarrean hiru baldintzarekin sartzea onartu zelako. Baldintza horiek gaur egun ez daude indarrean (egitura militarrean ez sartzea, arma nuklearrak instalatzeko, biltegiratzeko edo sartzeko debekua eta Ipar Amerikako base militarrak murriztea), eta NATO bertako kide diren herrialdeei eskatzen ari zaie Defentsako aurrekontuak handitzea, BPGaren %2ra igo arte.

Eskaera horren aurrean, gogorarazi behar dizuegu gastu militarra Defentsa Ministerioarentzat aurreikusitakoa baino askoz handiagoa dela, eta BPGaren %2 gainditzen duela; beraz, murriztu egin beharko litzateke, ezabatu arte. Gainera, gastu militarrak ez du balio COVID-19aren pandemiak sortutako arazoak arintzeko, ezta gerraren ondorio diren inflazio oso handiak eragindakoak ere, ezta klima-aldaketari aurre egiteko ere.

Egungo gerra-egoeran, besteak beste NATOren hedakortasunak eta Putinen logika militaristak eraginda, modu oso zuzenean parte hartzen ari gara, hiltzen dituzten armak jarriz (fabrikatzaile batzuentzat pagotxa izaten ari dira, eta horiek ez dabiltza urrun), ukrainar herriak biktimak jarri eta suntsipena jasotzen duen bitartean, negoziazioaren eta deseskalatzearen alde egin beharko litzateke.

Gastu militar eskandalagarriak ez gintuzke axolagabe utzi behar. Gure zergetako dirua jendea hil, planeta txikitu eta munduan zehar gosea sortzen duten gerra suntsitzaileak prestatzeko erabiltzen dela jakitea da horren arabera jarduteko lehen urratsa.