Indarkeria egunerokoan ere ezkutatzen da. Jar dezagun agerian lelopean, Nafarroako Gobernuak kanpaina instituzional bat abiatu zuen pasa den azaroaren 25erako, Indarkeria Matxistaren Kontrako Nazioarteko Egunerako.
Indarkeria matxista egiturazko arazo bat da gaur egun ere, eta oraindik badirau gure gizartean. Eraso fisiko eta agerikoei arreta handiagoa ematen diete hedabideetan, baina badira indarkeria mota askoz maltzurragoak ere (indarkeria psikologikoa, ekonomikoa...), maiz ikusezin bihurtzen direnak baina egunerokoan eta isilean gertatzen direnak. Halakoek gogor eragiten diote emakumeen ongizate emozionalari, baina gizarteak garrantzia kentzen dio, edo are naturaltzat hartu. Hala, sufrimenduzko eta desberdinkeriazko gurpil bat sortzen da; horrek ondorio emozional iraunkorrak dakartza, eta, heltzen ez bazaie, kalte egin diezaiokete emakumeen buru osasunari.
Gainera, indarkeria mota horrek ondorio larriak ekartzen dizkie seme-alabei edo mendekotasunen bat duten senitartekoei; izan ere, indarkeriazko giro batean bizi dira, eta, horrez gain, aintzat hartu behar da zaintzaren arloan emakumeak aritzen direla gehienbat oraindik ere.
Hona hemen andre batek indarkeria mota horietako bat jasaten duela erakusten duten adierazle batzuk: adi-adi bizitzea eraso egingo diotelakoan, suminkor egotea, neurriz kanpo erantzutea egoera jakin batzuetan, sozialki zapuztuta egotea, besteekin mesfidati jokatzea, autoestimua galtzea, lanean behar bezala ez aritzea...
Indarkeria hori are ikusezinagoa izan ohi da buru osasuneko arazo larriak dituzten andreen artean, edo adikzio nahasmenduren bat dutenen artean, haien estigma propioa eta haien inguruko estigma soziala direla eta.
Emakume batzuei arreta berezia jarri behar zaie, arriskua baitute indarkeria ikusezin bihurtzeko edo are naturalizatzeko: nerabe eta gazteei, haurdunei eta erditu berriei, adinekoei, ama bakarrak direnei, migratzaileei, talde etnikoren batekoak direnei, landa eremukoei, osasun arazo kronikoak dituztenei, elbarriei...
Isileko eta eguneroko indarkeria normalizatuak ondorio emozional sakonak sortzen ditu, eta desberdinkeria iraunarazi. Horiek errekonozitzea, bistaratzea eta kolektiboki jardutea ezinbestekoa da indarkeriarik gabeko gizarte justuago bat sortzeko.
Osasun orokorreko eta buru osasuneko zerbitzuek aurrerapausoak eman behar ditugu gure eremuak seguruak eta konfiantzazkoak izan daitezen indarkeria jasaten duten andreentzat eta haien seme-alabentzat. Gure zerbitzuek sentiberatasunez jardun behar dute emakumeen errealitateari begira, eta garaiz hauteman haien kontrako indarkeria motak. Gure eremuetan lagun egin behar diegu, epaituak edo birbiktimizatuak izateko beldurrik gabe hitz egin ahal izan dezaten.
Ezinbestekoa da gizarteak, oro har, eraginkortasunez erantzutea indarkeria mota guztiei, haiek iraunarazten dituzten jarrerak eta arauak auzitan jarriz eta aldatuz. Hezkuntzaren bidez, sentsibilizazioa bultzatuz eta eraginkortasunez esku hartuz soilik desagerrarazi ahalko dugu isileko indarkeria, eta, hala, eremu seguru eta ekitatibo bat sortuko dugu emakume guztientzat.
