Bidea zeharkatzeko

Adiskidea autobusa hartzerat lagundu dute autoz. Erdibidean ihauteriekin gertatu dira, eta horri esker, haien arteko giro goxoa oraino koloretsuago bilakatu da lau erruden gaineko topaleku iragankorrean. Adiskide horrek duen jakin-min tasa hain altua harritzekoa da. Ezinegonak hartua da errotik. Hilabete batzuetan ikasi du euskara, baina ez mekanikoa, baizik eta hezur-haragizkoa: hiztunen sukaldeetaraino sartzen baita haien egunerokoez bazkatzera. Istaño bat aski zaio etxeko ttipienaren izengoitia bereganatzeko: Txikerra. Aldi oroz galdetzen du: «Txikerrak zer dio?». Pentsa nolako funtsa duen: bertsotan ere hasia baita. Etxekoak baino etxekotuagoa da hau, Euskal Herriko bazter orotan gainera. Autobus geltokirat heldu dira eta autotik jautsi da fenomeno atipikoa. Arra-partitu aitzin, espaloian dagoen adiskideari azken agur keinua egiteko zain egon dira luzaz, ezin ulertuz zendako ez duen bidea zeharkatzen: ez baita autorik heldu. Semaforoak berderat jauzi egin orduko mugitu da. «Japoniarrak bezain diziplinatuak bagina, Herria eraikitzen lagunduko liguke», erran du txoferrak.