Baionako Alzuri harategian edo Hazparneko Pantxix Bidart musikari ohiaren Hamalau gasnategian har ditzakegu jakiak, naturalenak, hatz karboniko ahulenekoak. Ez dakigu orokorrean zer darabilagun katiluetan mahaian jartzen garenean, supermerkatuetan presaka bio zigiluarekiko elikagaiak erosiagatik. Papaita izugarria da. Eta goiz oroz, ekialdetik laino nuklear ilunak mehatxatzen gaituela, aharrausiz itseskatzean, bizirik izatearen mirakuilua ospatu dezagun!
Barda ez naiz Etiopikoetara azaldu. Egitaraua hauta zen alta baina ARTE katean Marie-Monique Robinen gure eguneroko pozoia filma zegoen. Ttattit geratu naiz etxean, pantailari itsatsia: lobbyen indarra, botere publikoen konplizitate itsua, zientifikoen etsipena eta industria kimikoaren harrotasuna baltsan agertzen zitzaizkidan,beraien onerako eta herritarren kalterako. Alabaina kutsaduraren ondorioak jendarteak daramatza soinean, sabelean, burumuinetan, bizkarrean, multinazionalek benefizio erraldoiak dagizkiten bitartean. Betiko leloa. Ematen du ni ere totelken tribuakoa naizela.
Zer egin? Gurbilkiago ekin, ekoizpenen jatorria, hurbiltasuna eta garbitasuna hobetsiz. Asun ura edan eta kaiku zolako haikuaz goza. Besterik ez.
Bira
Papaita
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
