Sekula ez naiz izan danborrada zalea, txikitako trauma batek dauka errua, baina bueno, berdin dio, ez nago hemen psikologoaren faktura ez ordaintzeko, kontua hauxe da, lehengoan, Donostiako danbor guztien durunda buru barnean sartu zitzaidanean, pentsatu nuen hain tradizio txatxuak derrigor behar zuela izan berri samarra, lehengo jendea beti iruditu izan baitzait zentzudunagoa, ez dakit zergatik, egia esan, ez nuelako Historia ikasi, akaso, edo ez dakit, kontua da hasi nintzela aztarrika, eta ikusi nuela Donostiako danborrada XIX. mendetik datorrela, gutxienez, eta oso jai herrikoia izan dela beti, inauterien etorrera ospatzeko egiten zela, eta abar, eta abar, eta abar.
Nahi gabe bezala topatu nuenbestea. Azpeitiko lehen danborrada antolatu zutenetako bati egindako elkarrizketa zen. Esaten zuen, besteak beste, 1957an egin zela lehen aldiz. Eta pentsatu nuen ez delahainbeste 50 urte, eta jendeak segituan esango dizula betitik halaxe ezagutu duela, beti halaxe izan dela, tradizioa dela. Inor ez da konturatzen tradizioakere asmatu egitendirela.
Gurekin sortu zena, gurekin galduko al da?
Jira
Betitik
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu