Pisukidearen gauzen artean topatu dut Roberto Altuna Erlek idatzitako Gure Katona. Herrikoa, batua eta gaztelania bat eginda izeneko liburua. Oñatin euskaraz bizitzeko oinarrizko hiztegia eta gramatika biltzen ditu. «Honi be esan dutzo bateon batek zeozer…», pentsatu dut neure artean.
Ingurukoek esan didatenaren arabera, lehengoa ez den doinu bat daukat orain berbakeran. Debagoiena atzean utzi eta erdialdeko euskalkia erabiltzen den Gipuzkoara etorri aurreko uneari deitzen diote lehen. «Nik ez dot ba igarten! Baina seguru arrazoie daukotzuela… apur bat galduta dauket euskalkixe…» esaten diet barkamena eskatuz bezala.
Nik badakit ez dela doinua bakarrik; badakit gero eta euskalki gehiago nahasten ditudala ahozkoan; orain «a» esaten dudala lehen «e» esaten nuen leku askotan; gure amamak elurra eta txingorraren arteko prezipitazioak adierazteko zituen ñabardura guztiak ahaztu ditudala. Badakit. Eta min ematen dit batzuetan. Horregatik erabaki nuen orrialde honetan behintzat neure ahotsak gure euskalkian egingo zuela berba; ez da kasualitatea izan.
Goitik behera irakurri dut gaur pisukidearen liburua. Guztiz xarmatuta utzi nau. Ahalegin are kontzienteagoa egingo dut hemendik aurrera.
