Hainbat atal ditu Absurdoko kontuak edo zoroen herriko kronikak liburuak (Pamiela). Alde batetik, saio filosofiko “labur” eta “trinko” bat, “absurdoak izaeran eta gaur egungo kulturan duen zerikusiari buruzkoa”, Zabaletaren esanetan. Jarraian, 11 ipuin, denak Kokoherrin kokatuak. Kokoak “beldurra”, “ezjakintasuna” eta “iluntasuna” adierazten ditu, horregatik gertatzen dira han istorio absurdoak.
Arrazoitik kanpo geratzen da absurdoa, eta normalean besteei egotzi ohi zaie. “Bestetasun hori ere gurea da”, esan du Zabaletak. Beraz, beste batzuk dabiltza Kokoherrin, baina horiek gu ere bagarela azaldu du. Maitasuna, sexua, agintea, iraupena, sinesmena, pobrezia, gorrotoa... gai horiek guziak jorratu ditu idazleak ikuspegi kolektibotik, herriaren begietatik.
