Irudien sentiera

Ikusminez begiratzen zieten lekeitiarrek atzo portu inguruan zeuden kamera, teknikari eta aktoreei. Ikusminez, begiratu zioten ere, 15:00ak aldera Pasaiatik etorritako egurrezko Mater eskola itsasontzi zaharrari. Bai itsasontzia, bai aktore eta zinema teknikariekegiteko berezia zuten: Amaren eskuak filmeko hiru sekuentzia grabatzen ari ziren berton herrian eta ingurua zinemako plato erraldoi bihurtu zuten. Mireia Gabilondo antzerkigile eta zinemagileak zuzendu du Karmele Jaioren izen bereko nobelaren moldapena. Grabazioa abuztu amaierara aldera amaituko da eta data zehaztu gabe badago ere, pelikularen estreinaldia 2013an egingo dute. Pelikula euskaraz grabatzen ari dira.

Nobelak bezala, filmak ere, protagonistaren sentipenak izango ditu oinarri. Amaren eskuak bizitzako konpondu gabeko kontuez mintzo da, lanez lepo dabilen eta lana familiarekin uztartzen saiatzen den 37 urteko kazetariaren istorioa kontatzen du. Haren amaren gaixotasunak apurtuko du kazetariaren bizitzako errutina eta kolokan jarriko du bere bizimodua.

Karmele Jaio idazlea oso pozik agertu zen atzo Lekeition, bere nobelaren zinemarako moldapenarekin: «Opari bat bezala bizi dut, azken finean, zeuk sortutako zerbaitetik beste ezer sortzea da».Nobela filma bihurtzean erronka handia izan dutela iritzi dio idazleak: «Egia esan, Baleukokoek nirekin harremanetan jarri zirenean, pelikula bat egin nahi zutela, esan nien benetan seguru zaudete liburu hau dela aproposa pelikula bat egiteko? Ez da akzio askoko liburu bat, barne sentimendu asko daude, azaltzen direnak nobela batean, baina pelikula batean akzioen bidez azaldu behar direnak. Zaila da nire ustez hori irudietan kontatzea, beraz erronka handia iruditzen zait hartu dutena».

Erronka handia izan arren, ondo beteko dutelakoan dago: «Oso pozik nago Mireia Gabilondo dagoelako eta ikusten diot sentsibilitate hori, liburuarena. Nahiz eta beste hizkuntza batekin, berearekin, eta beste ikuspuntu batetik kontatuko duen, nik uste dut liburuaren muina kontatuta azalduko dela».

Istorioak egungo belaunaldi oso baten sentipenak islatzen dituela uste dute ekoizleek. Ainara Gurrutxaga aktoreak gorpuztuko du Nerea filmeko eta nobelako pertsonaia nagusia. Aldean izango ditu, halaber, Loli Astoreka eta Luisa Mayor, izekoaren eta amaren roletan, hurrenez hurren. Marc Schardan aktore ingelesa Lewis, kazetariaren senarra, izango da. Besteak beste, Naiara Arnedok, Maialen Vegak, Laia Bernuesek, Amaia Mitxelenak, Iñaki Fontek, Vicky Peñak eta Aitor Beltranek osatuko dute banaketa.

Istorioaren parterik handiena Gasteizen kokatuta badago ere, grabazioa Euskal Herriko zenbait tokitan egingo dute. Asier Bilbao produkzio zuzendariak argitu bezala, filmaren errodajea sei astez luzatuko da eta Lekeition ez ezik, Gasteizen, Hendaian, Donostian eta Irunen egingo dute egunotan, besteak beste. 2012 amaierarako filma guztiz amaitutik egotea espero dute. Oraindik data zehatzik ez badute ere, estreinaldia 2013an egingo dutela azaldu du Bilbaok.Eusko Jaurlaritzak, EITBk eta Baleuko ekoizpen-etxeak finantzatu dute proiektua. Bilbaok argitu duenez, oraindik ikusteko dago Espainiako Kultur Ministerioak diru-laguntzarik emango duen.

Hitzetik irudira

Proiektua orain bost urte abiatu zen. Nobela irakurri eta gutxira, Mireia Gabilondo Karmele Jaiorekin harremanetan jarri zen liburua zinemarako moldatu nahi zuelako. Hasiera batean gidoia Jaioren esku geratu bazen ere, gerora Josu Bilbaok hartu zuen lana bere gain: «Orain bost urte hasi ginen proiektuarekin, eta ordutik hainbat gauza aldatu dira. Hasieran bai egon nintzen gidoiarekin lanean, eta gero zuzendaria ere aldatu zen eta azkenean erabaki genuen Jon Bilbaok hartzea gidoia. Bai, hartu ditu guk aurretik landutako gauza batzuk, baina bera arduratu da gidoiaz», argitu zuen Jaiok.

Idazlea Lekeition izan zen atzo grabazioa ikusten. Ikusminez beteta dago: «Egia esan, ez daukat ideiarik nola geratuko den. Bai, gidoia irakurri dut, gomendio batzuk eman dizkiet eta aldatu dituzte, baina niretzat oso zaila da ikustea gidoi bat irakurtzean hori irudietan zer den». Hitzen bidez bere nobelan sortutako irudiak ikusteko aukera izan zuen, hain zuzen ere, protagonistaren ama 50eko hamarkadara eramaten duten flashback pare bat eta hirugarren sekuentzia bat, Lekeitioko portuan eta faroan gertatzen direnak. Azaldu zuenez, idazleari bitxia egiten zaio aktoreak pertsonaien inguruan berbaz entzutea, berak asmatutakoak izan beharrean, benetako pertsonak bailiran tratatzen dituztenean, «Bitxia egiten zait nola hitz egiten duten pertsonaiei buruz, benetakoak bailiran bezala,neuk asmatutakoak badira ere, bitxia da hori ikustea».