garbage
'Let All that We Imagine Be the Light'
Diskoetxea: BMG
Garbage taldeak bere 30. urteurrenaren atarian kaleratu duen zortzigarren lana ez da nostalgia hutsez betetako bilduma bat. Aitzitik, Let All that We Imagine Be the Light diskoa taldearen heldutasun artistikoaren erakusgarri da, eta euren soinua berrasmatzen duen lan ausarta eta emozionalki kargatua eskaintzen digu. Shirley Manson abeslari karismatikoaren ahotsak eta hitz gordinek gidatzen duten disko honek sakonki pertsonalak diren gaiak lantzen ditu: depresioa, biziraupena, emakumetasuna, fedea eta adinarekin datorren introspekzioa.
Diskoa Los Angelesen eta taldearen estudioko txoko intimoagoetan grabatu dute, pandemia osteko intimitate baten isla den produkzio landu eta dramatiko batekin. Butch Vig ekoizle ospetsuaren gidaritzapean, taldeak bere jatorrizko post-grunge eta elektronika kutsuak mantentzen ditu, baina orain kutsu sinfonikoago eta narratiboago batez hornituta. Alde horretatik, diskoa ez da single zehatz batzuetan oinarritzen den lana, baizik eta osotasunean entzun beharreko bidaia emozional bat.
Diskoa irekitzen duen The Kingdom abestia atmosferiko eta mehatxuz beterik dator, zinematografiaz blaituta. Haren ondotik datorren A Woman Destroyed-ek indar feministaz beteriko leherketa eskaintzen du, Shirley Mansonen amorruaren eta ahultasunaren arteko dantza baten bidez. Bitartean, The Day that I Met God piezak sinestearen eta fedea galtzearen arteko tentsioa arakatzen du, piano geruza samur baina arriskutsuekin.
Diskoko abestirik interesgarrienetako bat Get Out My Face AKA Bad Kitty da: abesti kaotiko eta desafiatzaile bat, Garbageren punk kutsua gailentzen dena, umore beltzez eta kritikaz josia. Night Drive Loneliness bezalako piezek berriz, taldearen aldaera elektroniko sakonagoa azalarazten dute, trip-hoparen eta synth-poparen arteko zubian.
Hitzen aldetik, diskoa ez da konformista. Mansonek ez du beldurrik emozio gordinenak partekatzeko, eta entzule bakoitza bere barrura begiratzera behartzen du. «Let all that we imagine be the light» esaldiak, diskoari izena emateaz gain, manifestu moduan funtzionatzen du: irudimenaren bidez iluntasunari argia aurkitzea, nahiz eta argi hori beti itzalez inguraturik egon. Diskoa ez da soilik musika alternatiboaren zaleentzat; emozio sakonak entzuteko prest dagoen edonorentzat da gomendagarria. Gainera, biniloan zein edizio mugatu artistikoetan eskuragarri egoteak bildumagileentzat ere harribitxi bilakatzen du.
Azken batean, Let All that We Imagine Be the Light ez da itzulerako disko bat: aurrerako urratsa da. Garbageren ibilbidea ez da inoiz lineala izan, baina hemen bere burua onartzen eta berrasmatzen duen talde bat topatzen dugu, ausardiaz eta samurtasunez betetako une baten barruan. Ez dakit taldearen disko onenen artean sar daitekeen, baina entzunaldi bakoitzean geruza berriak deskubritzeko aukera ematen du.
