(Pertsona) onak

Tirada handiko egunkari batean irakurri dut zeinen pertsona ona izan den Orioko hiltzailea. Ezin dut zalantzan jarri ezagutu ez dudan pertsona baten izaera, noski, baina kritikatu dezaket artikulu baten desegokitasuna. Matxismoa eta heteropatriarkatua aipatu gabe azaldu ezingo liratekeen hilketak zuritzen ari direla ematen du, ia-ia justifikatzeraino. Berdin du non gertatzen diren hilketa matxistak: beti dago bizilagunen bat harritu egingo dena, eta beste bat hiltzailearen gauza onak azpimarratuko dituena. Eta horrela, azkenean, beti aurkitzen dute biktimaren erru inplizituren bat: utzi egin zuela, beste batekin zebilela, ez zuela bere bikotekidea izan nahi... Ez dute hiltzea merezi zuenik esaten eskandalua usaintzen dutelako, baina susmoa zabaltzen dute. Bide batez, ez dago hiltzailearen agresibitatea azpimarratu beharrik ere. Batzuetan, gertakariak azaldu eta isiltzea nahikoa da. Badaude hori egitea ezinezkoa zaien egunkariak, hala ere.

Bitartean lagun-min baten alabak amari esan dio asko pentsatu duela, eta handia denean neskekin ibiliko dela. Bere erabakia azaltzeko erabili dituen argudioek kezkatu egin beharko gintuzkete: «Beti ez naiz pozik egongo, baina behintzat bizirik egongo naiz. Ze gizonek, azkenean, hil egiten zaituzte». Zazpi urte baino ez ditu.