Estiloa

Oscar Wilde idazle arrakastatsua zen XIX. mende bukaerako Ingalaterran. Ezkondua eta bi haurren aita, ez zuen bere homosexualitatea beti ezkutatzen. Eta ordaindu zuen ederki. Bi urte eta erdiko kartzela zigorra jarri zioten, «jokaera narratsarengatik». Oso egoera latzetan eduki zuten preso, eta bere osasun egoerak pattaltzera egin zuenean, baldintza jasangarriagoko kartzelatara aldatu zuten.

Alfredo de Miguelek eta Aitor Telleriak ere ez dute kartzelan sartzerik nahi. Giza ikuspegi batetik, ulertzekoa da trantzea saihesteko ahaleginak eta bi egitea. Euren abokatuek EspainiakoJustizia Ministeriora idazkiak bidali dituzte indultua eskatuz. Leporatzen zaizkien delituak ez omen dira hain larriak. Gainera, De Miguelek familia omen du eta bi semeak ez omen dira ekonomikoki burujabe...

Estilo kontua da. Galdetu bestela Oscar Wilderi. «Jokaera narratsarengatik» kartzelatu zuten hark, bazekien elegantea izaten. Kartzela batetik bestera zeramaten goiz batez, han omen zeukaten kartzela atarian, polizien zaldi-karroa noiz helduko zain, luzaroan. Eskuburdinak jarrita eta goian-behean euria ari zuen arren, aterpetik urrun, hala esan zien kartzelazainei: «Gure Erreginak bere presoak horrela tratatzen baditu, ez du merezi bakar bat ere edukitzerik!».