Jean Dominique Ingresen Bainu hartzailea aurkeztu zuen Bonnat-Helleuko zuzendariak maiatzean, eta, orain, agaramontarren bildumako hiru lan presentatu ditu, museoa obren azken fasean sartua den honetan. Emozioa eta artea geroz eta gehiago juntatzen ari direla zehaztu du museoko zuzendari Barthelemy Etxegoien Glamak, eraikina itxura ederra hartzen ari baita hala barnetik nola kanpotik.
Ehun egun falta dira irekitze ofizialeko. Azaroaren 27an irekiko dute museo berritua, eta bertako eskulangileak azken detaileak fintzen ari dira. Bertzeak bertze, Giandomenico Facchinaren mosaikoak berritzen ari dira museoaren «bihotzean», eta obrak kokatzeko erakusleihoak eta zurezko oinarriak ezartzen. Hamabortz urte iraun dute berritze lanek, eta museoak itxura berritua du barnetik: gela handiak eta argiak ditu, jatorrizko berinazko leihoak atxiki eta berritu baitituzte.
Gaineko aldeko gelarik argienean aurkeztu dituzte agaramontarren bildumako hiru potretak. Ez da kasualitatea argi ematea obra horien gainean, Baionako historian eta Nafarroako Erresuman agaramontarrak garrantzitsuak izan baitziren. Olivier Ribeton museoko kontserbadore eta agaramontarretan adituak esplikatu du 1982an Antonio XIII.a duke agaramontarrak Baionako Herriko Etxeari eman zizkiola Bidaxuneko (Lapurdi) etxeko margolan guziak. Ehun margolan horietatik hamar emanen dituzte Bonnat-Helleu museoan.
«Espero dut museoak oihartzuna izanen duela bai Parisen eta Madrilen artean eta bai haratago, biziki aberatsa baita»
BARTHELEMY ETXEGOIEN GLAMA Museoko zuzendaria
Hiru aurkeztu behar, eta garrantzitsuenak eman dituzte argitan, Etxegoienek erran duenez. Gaineko gelaren erdigunean, obrarik handiena eman dute: Diane d’Andoinsen eta haren alaba Katalina II.aren erretratua. D’Andoins Gixuneko (Lapurdi) kondesa izan zen, eta Filiberto Agaramontekoa Baionako gobernadorearekin ezkondu zen. Antonio II.a lehen duke agaramontarraren ama izan zen, baita Katalina II.ena ere, zeina erretratuan irudikatua den. Margolana Sofonisba Anguissolak egin zuen, 1565 inguruan. Izan ere, Anguissolak bertze hainbat erretratu egin zituen, eta, bertzeak bertze, Joana Portugalgoarena, baita Ana Austriakoarena ere. Bertze erretratu horietan ageri direnak bezalaxe, D’Andoins ere Espainiako moldean beztitua da, Ribetonek zehaztu duenez; gehitu du D’Andoinsen potreta Isabel Borboikoarenarekin konpara daitekeela, janzteko erari dagokionez.
Haren ezkerrean, Antonio II.a semearen portreta aurkeztu dute, zeina zaldiz ageri den. Pedro de Moyak tindatu zuen lehen duke agaramontarra. Eskuineko obrarekin bukatu du azalpena Ribetonek: Leonor Orsaykoaren potreta ikus daiteke; 1825ean Thomas Lawrencek tindatua.
Obra garrantzitsuak dira aurkezturikoak, Baionako eta inguruko historiaren lekuko baitira. Museoko obra enblematikoak izanen dira, Bainu hartzailea-rekin eta Europako bertze margolanekin batera. Hala nola Goya, Lawrence, Reynolds eta Constable artisten artelanak ere izanen dira museoan.
Hamabi asteko «kofoina»
Museoak Leon Bonnaten izena du, baina baita Paul Helleurena ere. Agaramontarren obrak ez ezik, Helleu gela erakutsi du zuzendariak. Berina handi bat du sabaian, eta bertan aurkeztuko dituzte obra franko: horixe da «izarra» museoko gelen artean, gaineko parteko galeriarekin batera. Han bukatu dute obren aurkezpena, berinatik sartu argiak anpoilarik gabeko paretetako azken hari biluzien gainean jotzen zuelarik.
«Bonnat-Helleu kofoin bat izanen da heldu diren asteetan, Louvreko zuzendari Laurence Des Carsekin estreinaldia ahalik eta ongien egin ahal izateko»
BARTHELEMY ETXEGOIEN GLAMA Museoko zuzendaria
Etxegoienek gehitu du Baiona ezin dela ulertu Bonnat-Helleu museorik gabe, Bilbo Guggenheimik gabe ulertu ez daitekeen bezala, bertzeak bertze. Beraz, lurraldean ontsa kokatzen da museoa, eta urrunago ere joan da zuzendaria, uste baitu Bonnat-Helleu dela Paris eta Madril artean dagoen museorik aberatsena: «Espero dut museoak oihartzuna izanen duela bai Parisen eta Madrilen artean eta bai haratago, biziki aberatsa baita».
Azaroaren 27an ireki ahal izateko, 1.300 obrak museoan kokatzea falta da oraino. Zeregin hori betetzeko, puntako enpresak deitu dituzte, museoa kasik hamabortz urtez hetsia izan ondotik. Heldu diren asteetan hainbat langile eta aditu ibiliko dira museoan obrak kokatzen. Etxegoienek kontatu du mila esku dituztela baina denbora guti: «Bonnat-Helleu kofoin bat izanen da heldu diren asteetan, Louvreko zuzendari Laurence Des Carsekin estreinaldia ahalik eta ongien egin ahal izateko».
