Modu hunkigarrian agurtu da Gatibu. Gernikako taldeak bart eman zuen bere azken kontzertua Barakaldoko BEC erakustazokan (Bizkaia); musika munduan hogeita bost urte betetzea ez da batere erraza, baina Gatibuk lortu du, eta atzo erakutsi zuen, gainera, maila onean lortu duela. Abenduaren 6an eta 12an ere oholtza berean jo zuten, eta bart eman zioten amaiera agurreko kontzertuen sortari. Zaila da han bildutakoek bizitako sentipen guztiak deskribatzea, baina ikusleek barru-barruan sentitu zituzten kantu guztiak, batez ere lehen hiru diskoetakoak, baina baita beste zenbait harribitxi ere, berriagoak.
Bozgorailuetatik The Black Keys taldearen Lonely boy entzun da, justu Gatiburen Bixotza suten baino lehen. Sutan irten da taldea, hasieratik aretoa txikitzera. Segidan, geldialdirik gabe, jo dituzte aipatu kanta hau, Lorak eskaintzen eta Mila doinu aidien klasikoak.
Oholtzara irteera ezin brutalagoa izan da, eta hasieratik ikusleak puri-purian jarri dituzte. Bolumena izugarri altu jarrita, Alex Sarduiren ahotsa ere bereziki indartsu eta ozen entzuten zen. Lehergailu gehiago: Inpernuen ate joka —Sarduik publikoa besoak alde batetik bestera mugitzen jarri du, eta Xabier Bengoaren koruak benetan ozenak izan dira bai kanta horretan baita beste batzuetan ere— eta Zoramena, zeinetan Oiartzungo Bengo rapeatzera eta break dance egitera irten den. Itzela benetan.
Hil berri den Extremoduro taldeko Robe Iniestari keinua egin diote Kalekatue kantuan, Extremoduroren So payaso abestiko zati bat jo dutenean. Musika munduan dabiltzenei omenaldia egin diete segidan, Hartu berriz gitarrie abestian.
Geldialdi taktiko bat
Argi zegoen lehen diskoa izango zela kantu gehien ordezkatuta izango zituena, Laino guztien gainetik, sasi guztien azpitik-ekin batera, eta halaxe izan da. Zazpi kantoietan laurekin eta Euritan dantzan hirurekin ere ondo ordezkatuak izan dira. Azken bi diskoen arrastorik ez da izan, ordea, Barakaldon.
Festak Pailazo asmo deklarazioarekin jarraitu du, bertaratutakoen ahotsa bereziki altu entzuten zelarik, eta lehen faseko azken txanpan Bizitzeko gogoa motibatzaileari ekin diote. Burrunba izugarria ateratzen zuten bozgorailuek.
Beherakada erlatibo bat etorri da segidan. Zer da? eta Zumarragako trena ez dira gaizki geratu, batez ere bigarrena nahiko txukuna izan delako eta, gainera, Aitor Lakaren kolaborazioa izan duelako, baina goranzko bidea eten egin da nolabait.
Mikel Goñik taldea agurtzeko grabatutako bideoarekin eztanda egin du aretoak
Ondoren etorri den Gaur gure gaba da ta-k riff zirikatzailea du, eta Haimar Arejitaren soloa luzea bezain itzela izan da. Segidan geldialditxo bat egin dute eta pantailetatik agurtu dute taldea Nerea Arruti aizkolariak, Amaia Uribe kazetariak, Aritz Erkiaga pilotariak eta Mikel Goñik. Azken horren bideoa jarri dutenean eztanda egin du aretoak. Ikusgarria.
Erritmo jaitsierak lehen bederatzi kantuetako leherketa baretu du, eta kosta egin zaie berriz ere intentsitate maila berdinera iristea. Nire ondoan bazina oholtzaren ertzean interpretatu dute: Arejitak akustikoa jo du, eta Gaizka Salazar bateria joleak kaxa flamenkoa.
Diskoteketan egoten diren moduko bi bola erraldoi jaitsi dira sabai aldetik, eta segidan Bang-bang Txik-txiki Bang-bang jostalariarekin BEC berotu dute. Palestinako bandera atera da segidan pantailetan, eta publikoa «Palestina askatu» oihuka hasi da Ez dot sinisten kantuan. Bulego taldeko Tom Lizarazuk Urepel kantatu du Sarduirekin batera, berriro ere oso ozen. Hori da ahotsa biena ere!
Pixkanakako goraldia
Salto! berpiztearen protagonistetako bat izan da —publiko guztia saltoka jarri du Sarduik—, eta, batez ere, Itziar Ituño aktorea Eztanda egin arte kantatzera atera denean izan da ikusgarria ikusleen orrua. Dantza sensualak egin ditu Sarduirekin, eta kantuaren efektua biderkatu du. Gabak zerueri begire altxorra da, eta besoak eskuinera zein ezkerrera mugitzen jarri du pista osoa, baita harmailak ere.
Gero, Niko Etxarten taularatzeak harrera itzela izan du, eta Benito Lertxundiren Loretxoa kantatu du Sarduirekin. Pieza hori Exkixuk ere bere garaian grabatu zuen, baina country rock ukitu oso nabarmena eman diote oraingoan. Litekeena da rock kanta bat Etxartentzat egokiagoa izatea, baina, era batera edo bestera, txukun gelditu zaie abestia.
La Oreja de Van Gogh-en ibilitako Leire Martinez ere oholtzara igo da Aske maitte kantatzera. Bai jarrera aldetik, baita ahotsez ere, maila altuan ibili da. Sarduik bertso bat bota du gero, eta jarraian Agur kapitaina jo dute, berriz ere formatu intimoan, eta horrekin erretiratu dira.
Azken txanpa garaiezina
Bisetan etorri da hasierako energia bera. Gora Kopak!-en Sarduik kopa hartu eta zigarroa erre du. Publikoak bere edalontziak altxatu ditu musikaren erritmoan. Orduan, Sardui nabarmen hunkitu da; malkoei eutsi ezinda egon da. Emanaldiaren bukaerara hurbiltzen ari ziren, baita Gatiburen ibilbidearen amaierara ere, eta horrek zirrara eragin du bai musikariengan baita ikusleengan ere, baina batez ere Sarduiri nabaritu zaio.
'Musturrek sartunde' izan da Gatibuk zuzenean jo duen azken kantua
Zeu, zeu, zeu! gaueko onenetakoa izan da: jendea pozez zoratzen, martxa bizia, errepika garaiezina (Stadium Rock totala) eta lehen hitzetik azkeneraino milaka pertsonek kantatutakoa. Sardui eta Arejita belauniko, bata kantatzen eta bestea gitarra solo hiltzailea jotzen eszenatokiaren ertzean, hard rock festa gogoangarrian. Arejitarena itzela da: Euskal Herrian estilo hori gehien landu duen taldeetako bat da Gatibu, eta, bereziki, aipatzekoak dira Arejitaren sei soken riff eta soloak.
Berriz erretiratu dira musikariak, laster Euritan Dantzan kantuari ekiteko. Sarduiren dantzak ikusgarriak izan dira berriz ere, kontzertu osoan bezala. Karisma eta kemena soberan ditu, baina atzokoan gehitu behar zaizkio hainbat alditan erori zitzaizkion negar malkoak ere. Musturrek sartunde izan da Gatiburen azken emanaldiari amaiera epikoa eman diona.
Akabo da. Zaleen oroitzapenetan geratuko dira taldearen disko guztiak, baita noizbait itzuliko direnaren esperantza ere. Gora kopak!
