PARISKO OPERA NAZIONALEKO ORKESTRA
Zuzendaria: Thomas Ades. Pianoa: Kirill Gerstein. Egitaraua: M. Ravelen Couperinen hilobia, Balsa eta Ezker eskurako kontzertua eta Thomas Adesen Piano eta orkestrarako kontzertua. Lekua: Donostiako Kursaal auditoriuma. Eguna: abuztuaren 27a.
Thomas Adesen keinua, egia esan, ez da oso ortodoxoa, dinamikak edo konpasak ez dira lehentasuna harentzat, eta musika marraztu egiten du berak bakarrik ikusten dituen espirituak harrapatzen ariko balitz bezala. Eta berak bakarrik diot, orkestrako musikariek nekez begiratzen zietelako haren esanei, agian haien beharrik ez zutelako. Izan ere, kontzertua ireki zuen Couperinen hilobia dotorean jada agerian geratu zen zehaztasuna eta trinkotasuna bateratzen zituen orkestra finaren aurrean geundela, ziburutarraren musikari berezkoak zaizkion kolore askotarikoak une oro azaleratzen dituena, sekzio guztiak distiraz.
Zuzendariaren espantuak alde batean uzteko gai izanez gero, gainontzeko guztia benetan gozatzekoa izan zen, baita Adesek idatzitako Piano eta orkestrako kontzertua ere; 2019an eman zen lehen aldiz, eta oso denbora gutxian XXI. mendeko pianorako errepertorioaren pieza garrantzitsuenetakoa bilakatu da. Kirill Gersteinen jarduna bikaina izan zen edozein aldetatik begiratua. Hari eskainita dago obra, eta maiz interpretatu du; beraz, sakon ezagutzen du. Bere dohain tekniko eta interpretatiboek aukera ematen diote erritmo konplexuei indar guztia ateratzeko eta orkestraren energiarekin hartu-eman orekatua eraikitzeko.
Bigarren zatiak Ravelen musikak ekartzen dituen giro berezietan murgiltzeko aukerak zabaldu zituen. Adesen kontzertuak nahikoa energia eskatuko ez balu bezala, Gerstein bera izan genuen berriro Ezker eskurako kontzertua-n ageri den malenkonia sakonari distira ateratzen. Esku bakar batekin jotzeak ezartzen dituen muga teknikoen gainetik, batzuetan badirudi bi eskuak direla jokoan. Ravelek akorde hautsiak, arpegioak eta teklatuaren erregistro zabala erabiliz lortu zuen hori, eta Gersteinek sonoritate indartsu zein aberatsarekin zabaldu zituen guztiak. Orkestra berriro bakarrik, Johann Straussen bals vienarrari omenaldia den Balsa-n sonoritate enigmatikoan barrena gidatu gintuzten aise, urrezko iraganarekin oroitzapenetik bukaerako zurrunbilora.
