Txertoak: izurriaren aurkako aliatu onena

S endagaien Europako Agentziak (EMA) Johnson & Johnsonen txertoaren erabilera bermatzen duela jakin dugu, nahiz eta tronbo-kasuekin lotura posibleak aurkitu (AstraZenecaren antzeko egoera). Nolanahi ere, EMAk dio txertoen onurek arriskuak gainditzen dituztela. Kontzeptu horrek gogoeta zabalagoa beharko luke, soziologikoa beharbada, ulertzeko zer arrazoik bultzatzen duten gizartearen zati bat txertoen aurrean neurrigabeko kezka izatera, probabilitatez hain ezohikoak diren egoeren aurrean txertoak onartzeari uko egin arteraino. Ez diot garrantzia kendu nahi kontrako efektuen etiologiaren ezagutzan sakontzeko beharrari eta ondorio horiei behar bezala aurre hartzeko aukerari; besterik gabe, zaila da ulertzea txertatutako zazpi milioi pertsonaren artean gertatutako sei tronbo kasuk eragin dezaketen alarma soziala, gaixotasunak egunero dozenaka edo ehunka hildako eragiten dituela kontuan hartuta. Ez dugu ahaztu behar COVID-19a duten 50 urtetik gorako sei pertsonatatik batek tronboak dituela, AstraZeneca edo Janssen txertoek eragindako arriskua baino askoz ere handiagoa.

Hala ere, ulertzen eta onartzen dut bide konplexua dela protokolo egonkor eta mugiezinak ezartzea. Erresuma Batuko datuek, txertoen dosi bakar bat aurreratzea erabaki ondoren egunero hildako gutxi batzuekin (gomendatutako jarraibidea bete ez arren), talka egiten dute Espainiako Osasun Ministerioak zientifikoki frogatutako epeetara egokitzeko hartutako erabakiarekin, jakinda, gainera, inguruko herrialde batean eraginkorra izan den estrategia ez jarraitzea ari zirela erabakitzen. Esan dudan bezala, bide konplexua da, baina garrantzitsuena ahaztu gabe: txertoek gure aliaturik onena izaten jarraitzen dute pandemiaren aurrean.