Gasteizko Arana auzoan Nazioarteko Babeserako Harrera Zentroa birgaitzeko lanak hasi ondoren, bizilagun okupatuak eta kezkatuak garen aldetik, Euskal Herria benetako harrera herria izan dadin okupatuak eta kezkatuak gauden bizilagun gisa, berriz ere publikoki posizionatu beharra ikusi dugu, klixe zaharkituak edo beldurra sortzen duten estereotipoak sustatzen dituzten lengoaia su-emaileen berraktibazioagatik. Izan ere, martxoan, bi panfleto jaso genituen gure postontzietan, gorroto-diskurtsoak, arrazistak eta xenofoboak elikatuz.
Alde batetik, Babestu Araba-Zazpigarren Alaba elkarteak batzarretarako deia egin zigun Arantzabela, Aranbizkarra, Arana, Judimendi eta Santa Luzia auzoetako bizilagunei, Arana egoitzaren erabilera bozkatzeko, egoitza geriatriko edo nazioarteko harrera-zentro gisa erabiltzea, bi aukera horiek artifizialki eta nahita manipulatuz kontrajartzen zirelarik. Bertaratutako batzuek mezu xenofobo eta arrazistak erabili dituzte aurrez aurre, hala nola Arana arabarrentzat. Mezu horiek indar politiko erreakzionario jakin batzuen Espainia espainiarrentzat leloa ekartzen digute gogora, eta indar sindikalen, Gasteizko auzo guztien eta Ongi Etorri Errefuxiatuak-en ordezkaritza beraientzat hartzen dute nolanahi, eztabaida antzuari sinesgarritasuna emateko.
Bestetik, Alderdi Popularrak, talde politiko guztiek martxoaren 21eko osoko bilkuran errefuxiatuen zentroa berehala eta behin betiko geldiarazteko egindako mozioa baztertua izan ondoren, berriz ere martxan jarri zuen desberdinarekiko beldurraren diskurtsoa haizatzeko makineria, makro-zentroaz, zerbitzu publikoez eta abarrez hitz egiteko, migrazioaren gaia hauteskunde-irabaziak lortzeko erabiltzeko helburu bakarrarekin, Gasteizko alkate ohi Javier Marotok 2014an komunitate magrebtarrari buruzko adierazpenekin egin zuen bezala.
Alderdi eta ordezkari politikoei eskatzen diegu ez dezatela eztabaida lokaztu botoak bilatzeko eta ez dezatela sortu diskurtso alarmistarik biztanleengan beldurra eragiteko, makro-zentro kalifikatzailea erabiliz, ez baitute modu berean aipatzen Baskonia-Alaves Taldeak aurten bertan ireki asmo duen 298 oheko egoitzari buruz hitz egitean.
Harrera-ereduei buruz hitz egitean, zintzotasuna eskatzen diegu eragile sozial, sindikal eta politiko guztiei, jakinda EAEko harrera-ereduak 80-100 plazako edukiera duten zentroak dituela, hala nola Oñatikoa (11.537 biztanle), eta gatazkarik gabe txertatu dela herriaren eguneroko errealitatean. Ez gara gu izango Espainiako Estatuak sustatzen duen harrera-ereduaren defendatzaile. Era berean, ezin dugu defendatu existitzen ez den euskal harrera-eredua. Baina horrek ez digu eragozten benetako arazoan arreta jartzea: gerren, espoliazioaren, klima-aldaketaren eta abarren ondorioz beren etxeetatik ihes egin behar duten pertsona askoren harrera beharra. Erakundeek proposamenik egiten ez dutenez, pertsona horiei harrera onena eman behar diegu.
Dei egiten dugu urte hauetan guztietan Arantzabela, Aranbizkarra, Arana, Judimendi eta Santa Luzia auzoek erakutsitako harrera- eta bizikidetza-gaitasunari eusteko, kale batzuen nomenklaturak berak ondo erakusten duen bezala: Andaluzia kalea, Extremadura kalea, Aragoi kalea... Eta auzo arrazista edo xenofoboen irudirik hartzen ez uzteko eskatzen diegu.
Horregatik guztiagatik, premiazkoa iruditzen zaigu esku-hartze komunitariorako eta bizikidetzarako proiektu bat diseinatzea eta abian jartzea, harrera-auzoetako biztanleen premiak kontuan hartuko dituena, eta liskarrak saihestuko dituena egoiliarren eta iritsi berrien artean eta iraupen luzeko zaintzak behar dituzten pertsonen eta nazioarteko babesa behar dutenen artean.
Izan ere, denok ados gaude gure adinekoek eta mendekoek kalitatezko zaintza publikoak behar dituztela, eta zeregin horretan hori planteatzen dutenen eskutik joango gara: pertsona batzuek gure nazioarteko babesa behar dutela eta bizitza orok bizitzea merezi dezan baliabide material eta giza baliabide guztiak erakunde eskudunek jarri behar dituztela diotenen eskutik.
