Giltzarria

Ez dakit orain baden halako ohiturarik, baina orain urte batzuk leitmotiv eta hitz giltzarrien bila ibiltzen ginen maite genituen nobeletan. Etsipena izango zen nobela bateko hitz klabea, eguzki-sapa beste batekoa, inkomunikazioa izango zen beste nobela hartako hitz errepikatuena. Leturiaren egunkari izkutua irakurri genuenean, ez genuen hitz errepikatuenaren bila hasi beharrik: bakar hitza eta haren aldaerak (bakarrik, bakarti, bakardade…) ziren bertako protagonista. Orduko gure gustuko kanta batek ere bakardadea zuen giltzarri: bakardade handi bat neukan bihotzean…bakarrik zegok hura han bere zeruan… Godoten esperoan egoten heziak ginen, Baina Godot sekula agertzen ez. Bakarrik geunden, bakardadeak areagotu egiten zigun existentziaren zama. Existentziak goragalea ekarri zigun Sartrerekin. Munduan arrotz izaten ikasi genuen Camusekin…

Txillardegik abisatu bezala, bakarrik geunden Zerubiden.