Bi negozio gizon eta Pentagonoko goi kargudun militar bat dabiltza diplomazialari lanetan Ukrainako bake plana negoziatzen: Gazako bake planaren aitak: Jared Kushner eta Steve Witkoff, eta Daniel Driscoll armadaren idazkaria. Mundu diplomatikoa —diplomaziak bere arau, kode eta usadioak ditu— oso kezkatua dago, beste behin, esperientziarik gabeko pertsonak jarri dituztelako Ameriketako Estatu Batuek nazioarteko zeregin garrantzitsuetan. Errusiak ere bide hori jorratzea erabaki du. Putinek Ukrainako gerraren inguruko elkarrizketatik baztertu du Sergei Lavrov, Sobietar Batasunaren garaietatik hainbat negoziaziotan parte hartu duen Atzerri ministroa. Putinen lagunek eta erregimena sustengatzen duten negozio gizonek hartzen dituzten erabakien bozeramaile hutsa bilakatu da Lavrov.
Orain, Kirill Dmitriev negozio gizona bidaltzen du Putinek estatubatuarrekin Ukrainaz hitz egitera. Harvard eta Stanford unibertsitateetan Ekonomia ikasi eta gero, Dmitrievek Goldman Sachs eta McKinsey AEBetako kapitalismoaren tenpluetan lan egin zuen. Trumpen lehen agintaldian, Putinek AEBetara bidali zuen gobernu berriarekin kontaktuak egitera, eta Errusiaren enbaxadore ez-ofiziala bilakatu da Washingtonen.
Horrekin batera, Putinen negozio gizonik garrantzituenak harreman sakona dauka Witkoffekin. Azken hori errusiar jatorrikoa da; Errusiari laguntzen ibili omen da, azaltzen Trumpi nola saldu bake plan bat. Lavroven bazterketak kezka sortu omen du Errusiako Atzerri Ministerioan ere. Horrez gain, Putinen kritikoen arabera, diplomazialariak kanpoan uzteko erabakia ona da Errusiako presidentearen interesentzat, baina ez Errusiarentzat. Trumpek bake akordio bat nahi du lehenbailehen Ukrainan, etxean dituen krisiak estaltzeko eta Bakearen Nobel saria irabazteko, baina datozen urteetan akordio horrek ekarriko dituen ondorioei erreparatu gabe. Putin, ordea, epe luzera begira dago, bere erregimenaren iraupena bermatu nahi du; etxean dituen arazoak estaltzeko, garaipena behar du, eta Ukrainaren kontrola haren estrategiaren oinarria da.
Polarizazioa, populismoa, diplomazia pribatua eta digitala, eta Nazio Batuen gainbehera bete-betean bizi ditugun honetan, diplomazia hiltzat eman dute askok. Kushner, Witkoff eta Driscoll ere Ukrainan akordio baten bila dabiltzala jakin eta berehala, diplomaziaren heriotzari buruzko albisteak kaleratu dira. Hala ere, diplomazia hainbat aldiz hil dute, eta beti berpiztu da.
Polarizazioa, populismoa, diplomazia pribatua eta digitala, eta Nazio Batuen gainbehera bete-betean bizi ditugun honetan, diplomazia hiltzat eman dute askok
Alegia, Diplomacy is dead izenburua zuen iritzi artikulua kaleratu zuen The New York Times-ek 2013an. Bigarren aldiz, Donald Trumpi leporatu diote diplomazia hiltzea: Trumpek lagun dituen negozio gizonei (Witkoff), trumptarren negozioak kudeatzen dituzten senitartekoei (Kushner) eta Vance presidenteordearen lagunei (Driscoll) gatazken negoziazioen ardura emateagatik.
Maiz esaten da gerrak amaitu egiten direla bi aldeek erabakitzen dutenean ez duela merezi borrokan jarraitzea, euren interesen kontrakoa bilakatu delako. Diplomazialariek ez ezik, negozio gizonek ere lortu dezakete gerra amaitzea. Ukrainan bakea sinatzen bada, Nobel saria beharbada Witkoff-Kushner-Driscoll-Dmitriev laukoteak jaso beharko luke. Bake akordio horrek, ordea, nazioartean botereen arteko gatazkan eragingo dituen aldaketa diplomatikoak profesionalek aztertu eta kudeatu beharko dituzte. Beti bezala. Ukrainako gerra amatatuko dute suhiltzaileek, baina beste suterik ez pizteko neurriak Atzerri Ministerioek kudeatu beharko dituzte; mundua ulertu eta kudeatzeko talaiatik.
