Bitxikeria, anekdota eta hiztripu asko kabitzen dira 20 urtean. Konta daitezkeen eta ezin daitezkeen pasadizoen inguruan egin dugu etxearen eta bi hamarkada hauen errepasoa, BERRIAko langileen eskutik.
Egunkari feminista bat egiten ahalegintzen gara egunero. Eta konpromiso hori, kazetaritzan ez ezik, etxearen solairu guztietan islatzen saiatzen gara. Bidea sekula ez da erraza izaten esparru honetan, baina bai ederra.
Aldi hau kontatzea ezinezkoa izango litzaiguke BERRIA barrutik ez ezik kanpotik ere hobetzen laguntzen diguzuen guztiekin. Zuen ikuspegiari esker bete ditugu 20 urte, eta gutxienez beste 20 betetzeko asmo osoa dugu.
Herri ekimenetik sortu zen BERRIA, Egunkaria-ren itxierak behartuta. Herri gogotik, beraz, komunitatetik. 20 urteko ibilbidea, garai bakoitzaren erronkei erantzuten, bizi dugun aldi honen gakoetan sakontzen, mundua eta Euskal Herria ulertzen laguntzen digun kazetaritza egiten, betiere komunitatearen sustenguarekin.
Munduan zer gertatzen den eta zergatik. Hori euskaraz jaso eta ematea izan da BERRIAren helburuetako bat. Lekuko izan eta lekuko egin. Aldi hau ere mundutik kontatzen dugulako.
Egunkari nazionala da BERRIA. Euskarazko egunkari nazional bakarra. Naziotasuna da BERRIAren identitateetako bat, balio bereizgarrietako bat. Baina zergatik? Eta zer dela-eta du horrenbesteko garrantzia nazio ikuspegiak?
Kulturaren bidez, geure buruari nor izateko baimena ematen diogu BERRIAn, besteak beste. Munduan gertatzen denaren berri ematen dugu, kulturgileen eskutik. Gertakari baten analisia egin, sorkuntza ardatz.
Egunkariak bidea urratu eta zabaldu bazuen ere, haren itxierak baliabiderik gabe utzi zituen langileak. Horrek, beste gauza askorekin batera, hizkuntza aldetik ere atzerapausoa ekarri zuen, urteetan landutako eta entrenatutako gihar linguistiko horri kalte eginez. Irene Arrarats BERRIA egunkariko euskara taldeko arduraduna itxierak utzitako egoeraz, estilo liburuaz eta euskararen egoeraz arituko zaigu.